বিষয়বস্তুৰ তালিকা
এই মিট দ্য চাইক্লিষ্ট বৈশিষ্ট্যত, তলৰ পৰা মেটে ইউৰোভেলো 8 বৰাক মণ্টেনেগ্ৰোৰ পৰা স্পেইনলৈ চাইকেল চলোৱাৰ অভিজ্ঞতাসমূহ শ্বেয়াৰ কৰে। ইয়াত তেওঁৰ কাহিনী আছে।
ইউৰোভেলো ৮ বাইক ট্যুৰিং
২০১৪ চনত কেটে মণ্টেনেগ্ৰোৰ পৰা স্পেইনলৈ চাইকেল চলাইছিল। মূলতঃ তাই মেণ্ডাৰবাগ ৱেবছাইটৰ বাবে তাইৰ ব্লগ পোষ্ট লিখিছিল।
তেওঁলোকৰ পৃষ্ঠাবোৰৰ পুনৰ্গঠনৰ বাবে মোক তাইৰ ব্লগ পোষ্টবোৰ ইয়াত হ'ষ্ট কৰি তাইৰ কাহিনী জীয়াই ৰাখিবলৈ কোৱা হৈছিল।
এইটো হ'ল যিটো কাম কৰি মই বৰ সুখী হৈছিলো! তেখেতৰ অভিজ্ঞতাই ইউৰোভেলো ৮ পথত একেধৰণৰ ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰা আনকো অনুপ্ৰাণিত আৰু অৱগত কৰাটো নিশ্চিত।
এইটো তেতিয়া, ইউৰোভেলো ৮ত বাইকিং কৰাৰ সময়ত তেওঁৰ কাহিনী আৰু অভিজ্ঞতাৰ সংকলন। তলত তেওঁৰ পোষ্টৰ কিছু অংশ দিয়া হৈছে, আৰু প্ৰতিটো মূল পোষ্টৰ লিংকও আছে। আশাকৰোঁ আপোনালোকেও মোৰ দৰেই মেকুৰীৰ দুঃসাহসিক অভিযানবোৰ পঢ়ি ভাল পাব!
সম্পৰ্কীয়: সমগ্ৰ ইউৰোপত চাইকেল চলোৱা
যদি আপুনি আন চাইকেল আৰোহীৰ দুঃসাহসিক অভিযান, গিয়াৰৰ পৰ্যালোচনা আৰু অন্তৰ্দৃষ্টি পঢ়িব বিচাৰে, তেন্তে তলৰ মোৰ নিউজলেটাৰত চাইন আপ কৰক:
ইউৰোভেলো 8 বাইক ভ্ৰমণ আৰম্ভ কৰা
কেথেৰিন স্মলৰ দ্বাৰা
মোৰ এগৰাকী ঘনিষ্ঠ বন্ধুৱে কিছু বছৰৰ আগতে অষ্ট্ৰেলিয়া এৰি এনেকুৱা কাম এটা কৰিবলৈ গৈছিল যিটো মোৰ বাবে শুনা নাছিল আৰু সম্পূৰ্ণ ভয়ংকৰ আছিল। তেওঁ চাইকেলেৰে ইউৰোপ ভ্ৰমণ কৰি তম্বুত শুবলৈ ওলাইছিল। মই ভাবিছিলো যে ই এটা উন্মাদ দুঃসাহসিক ধাৰণা।
তিনি বছৰৰ পাছত আৰু আন আচৰিত সংখ্যক চাইকেল পৰ্যটকৰ অগণন কাহিনী, আৰু মোৰ অলপো হৈছেচাইকেল পৰ্যটকৰ বাবে, গতিকে এনে ভাগ্য বিচাৰি পাই মই বাইকৰ পৰা প্ৰায় পৰিলোঁ!
মই মোৰ বাইকখন আগলৈ থিয় কৰি ঘৰত কোনোবা আছে নেকি চাবলৈ ওপৰলৈ ঘূৰি ফুৰিলোঁ। মাৰ্কোৱে ওলাই আহি মোক ভিতৰলৈ মাতিলে, আমি বহি আড্ডা মাৰি চিগাৰেট আৰু কেক শ্বেয়াৰ কৰিলোঁ।
ৰাস্তাত আতিথ্য
তেওঁ শ শ ভ্ৰমণকাৰীক গ্ৰহণ কৰে, ৱাৰ্মশ্বাৱাৰ আৰু অন্যান্য দুয়োটাৰে পৰা। প্ৰায়ে মানুহে কিছু সময় থাকিব, কোনোবা এটা প্ৰজেক্টত সহায় কৰিব আৰু তাৰ পিছত আগবাঢ়ি যাব।
তেওঁৰ নিয়ম হ’ল দৰ্শকে যিমান দিন বিচাৰে সিমান দিন থাকিব পাৰে, যদিহে ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ একো খৰচ নহয়। তেওঁ মোক ক’ত শুব পাৰো, তেওঁৰ “অফিচ”ত থকা বিচনা এখন দেখুৱাই দিলে য’ত মই মোৰ শোৱা বেগটো গুটিয়াই উলিয়াব পাৰো। তাৰ পিছত তেওঁ মোক গাহৰিৰ মাংসৰ ষ্টু, পাস্তা আৰু ৰুটিৰ একেবাৰে সুস্বাদু আহাৰ খুৱাবলৈ আগবাঢ়িল। মই মোৰ যোগান কচু, টিনত ভৰোৱা মাছ আৰু কিউফৰ বৰঙণি আগবঢ়াবলৈ আগবঢ়ালোঁ, চিন্তিত যে মই ইতিমধ্যে তেওঁৰ উৎকৃষ্ট খাদ্য খাই তেওঁৰ খৰচ কৰি আছো। তেওঁৰ কোনোটোৱেই নাথাকিব।
আমি সন্ধিয়ালৈকে উঠি বহিলোঁ আৰু তেওঁ নিজৰ জীৱনৰ কাহিনীবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিলোঁ। ক্ৰ’ৱেচিয়াৰ সমস্যাৰ পৰা পলায়ন কৰাৰ সময়ত তেওঁ অষ্ট্ৰেলিয়ালৈ নোযোৱাৰ কাৰণ হ’ল তেওঁৰ এজন বন্ধুৱে তেওঁক কৈছিল যে আমাৰ হাতত থকা সকলোবোৰৰ তলত “বিষাক্ত সাপ আৰু কোনো মহিলা নাই।” গতিকে কানাডা আছিল, য’ত তেওঁ পেইন্টিঙৰ পৰা আৰম্ভ কৰি নাওঁ চলোৱালৈকে সকলো কাম কৰিছিল।
মাৰ্কোৰ ঘৰটো আকৰ্ষণীয় বস্তু, ছবি আৰু পোষ্টকাৰ্ড আৰু প্ৰতিটো পৃষ্ঠত প্লাষ্টাৰ কৰা প্ৰিন্টেৰে ভৰি আছে। পাকঘৰৰ আলমাৰীবোৰত এটা কেলেণ্ডাৰৰ কাটাআউট আছে, য’ত ৰ ইতিহাস দেখুওৱা হৈছেশিল্পীৰ চকুৰ মাজেৰে উৰণ। আলমাৰীৰ দুৱাৰ খুলিলে পিনআপ ছোৱালী থাকে। এইটো ৰাতিপুৱা কফি মগ এটাৰ বাবে হাতখন আগবঢ়াই দিয়াৰ সময়ত সাৰ পোৱাত সহায় কৰিবলৈ!
৭ম দিন – কাভটাটৰ ফালে চাইকেল চলোৱা
আজি ৰাস্তাত সম্পূৰ্ণ এসপ্তাহ, যদি আপুনি তিনিটা গণনা কৰে ৰিছানত দিন ষ্টপ। চাইকেল ট্যুৰিং কেম্পিঙৰ ক্ষেত্ৰতো মোৰ প্ৰথম আক্ৰমণ হ'ব।
দিনটোৰ আৰম্ভণিতে অৱশ্যে মাৰ্কো আৰু মই ব্ৰেকফাষ্টত কিউফ্ৰুট, কমলা আৰু কেক শ্বেয়াৰ কৰিছিলোঁ। তাৰ পিছত তেওঁ মোক সাৱটি ধৰি মোৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে শুভেচ্ছা জনাই পঠিয়াই দিলে।
যদি আপুনি কেতিয়াবা এম এন ইৰ পৰা ডাব্ৰ’ভনিকলৈ উপকূলীয় পথটোৰে পাৰ হৈ গৈ আছে, তেন্তে মাৰ্কোৰ ঠাইত ৰৈ হাই ক’বলৈ এমিনিট সময় উলিয়াওক। যদি মই আকৌ পাৰ হৈ যাওঁ তেন্তে মই নিশ্চিত হ'ম যে মই শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ কিবা এটা লৈ আহিম, কচু আৰু ফলতকৈ ভাল কিবা এটা।
ইয়াত সম্পূৰ্ণ বাইক ট্যুৰিং ব্লগটো পঢ়ক: কাভটাটত কেম্পিং
৮ম দিন – অধিক ক্ৰ'ৱেচিয়া আৰু বছনিয়া আৰু হাৰ্জেগোভিনাৰ স্পৰ্শ
ৰাতিপুৱা ৬ বজাৰ ওচৰত মই মোৰ শোৱা বেগৰ পৰা ওলাই আহিলোঁ আৰু ঠাণ্ডা ধূসৰ আকাশ এখন বিচাৰি পালোঁ। মোৰো যথেষ্ট ঠাণ্ডা আছিল, গতিকে মই সোনকালে সতেজ হৈ পৰিলোঁ, কল এটা আৰু কিছুমান বাদাম খালোঁ, আৰু শিবিৰটো পেক কৰিলোঁ।
ক্ৰ'ৱেচিয়া ভ্ৰমণ কৰি চাইকেল চলাই গৈ, আচলতে উপকূলৰ কাষৰ অবিৰত ঢালটোৱে মোক আনন্দিত কৰিছিল কাৰণ ই তাৰ পিছত মই কফি এটা পোৱাৰ আশাত এখন সৰু চহৰত ৰৈ দিলোঁ, কিন্তু ক্ৰ'ৱেচিয়া ইমানেই দামী হ'ব পাৰে, কফিটো আছিল ৪ ডলাৰ অষ্ট্ৰেলিয়ান ডলাৰৰ সমতুল্য, গতিকে মই সিদ্ধান্ত ল'লোঁ নহয়to.
তাৰ পৰিৱৰ্তে মই চুপাৰ মাৰ্কেটৰ পৰা আপেল পেষ্ট্ৰি কিনি গাড়ী পাৰ্কত চাইকেলৰ কাষত বহি বিনামূলীয়া ৱাইফাই হটস্পট ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ। অধিক আৰু অধিক পেনিলেছ চাইকেল আৰোহীৰ দৰে দেখা গৈছে।
নৱম দিন – অন্বেষণৰ স্বাধীনতা
মই এই প্ৰৱেশটো মোৰ তম্বুত পেটত পৰি, সূৰ্য্য অস্ত যোৱাৰ লগে লগে সাগৰৰ ফালে মুখ কৰি লিখিছো। ইতিমধ্যে আকাশত উজ্জ্বলভাৱে ওলমি আছে চন্দ্ৰ। বেঙুনীয়া-গোলাপী ৰঙৰ দিগন্তৰ ফালে পৰি থকাৰ সময়ত এখন বিমানে ধুমকেতুৰ ঠেং টানিছে আৰু মই মাথোঁ ঢৌ শুনিব পাৰিছো।
মই তলত বিলত আন এটা অফ-ছিজন কেম্প-গ্ৰাউণ্ড পাইছিলোঁ, ঠিক যেতিয়া মই ভাবি আছিলো জলপৃষ্ঠত শিবিৰ পাতিব পৰা যাব নেকি? মই বিদ্যুৎ লাভ কৰিব নোৱাৰো কিন্তু মোৰ হাতত চলি থকা পানী আৰু নিখুঁতভাৱে সমতল মাটি, পাঁচ তাৰকাযুক্ত আৰাম আছে!
এয়া যেন এটা সাধাৰণ কথা, বছৰৰ এই সময়ত এই অনাটেণ্ডেড কেম্প-গ্ৰাউণ্ডবোৰ৷ মই তেওঁলোকক বিনামূলীয়া কেম্পিং বিকল্প হিচাপে বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিম।
ইয়াত সম্পূৰ্ণ পোষ্ট: বাল্কন ৱাইল্ডাৰ্নেছ কেম্পিং
দশম দিন – কেম্পিঙৰ ওপৰত চিন্তা
কেম্পিং সলনি হৈছে মোৰ শুই থকাৰ সময়সূচী। সন্ধিয়া ৪ বজাৰ ওচৰত ঠাই বিচাৰি ৫ বজাৰ ভিতৰত কিবা এটা চেট আপ কৰি খাই, ধোৱা আদি প্ৰয়োজনীয় কামবোৰ কৰি, তাৰ পিছত ৰ’দ নোহোৱালৈকে লিখা-পঢ়াৰ অভ্যাসত পৰিছো৷ ৭ বা ৮ বজালৈকে মই শোৱা বেগত পৰি ভৰি দুখন টানি ধ্যান কৰি আছো৷ তাৰ কিছু সময়ৰ পিছত কেতিয়াবা মই শুই আছো৷ মাজনিশাৰ ওচৰত অলপ সময় সাৰ পাওঁ, তাৰ পিছত আকৌ শুই থাকোঁ যেতিয়ালৈকে দিনৰ পোহৰে মোক চাৰিওফালে জগাই নিদিয়ে৫ বজাত।
দৃশ্যত বৈদ্যুতিক লাইট আৰু ঔদ্যোগিক বিপ্লৱৰ আগৰ দিনবোৰত যে বেছিভাগ মানুহেই সোনকালে শুইছিল আৰু এঘণ্টা বা দুঘণ্টা সাৰ পাইছিল বুলি যথেষ্ট প্ৰমাণ পোৱা গৈছে মাজনিশা, আৰু তাৰ পিছত আকৌ শুই পৰিল। ধেমেলীয়া নহয়নে৷ যিয়েই নহওক, ৰাতিপুৱা ৬:৩০ বজাৰ ভিতৰত মই এটা শিলৰ ধাৰেৰে চাইকেল চলাই গৈ আছিলো, উদীয়মান সূৰ্য্যটোলৈ চাই আছিলো।
ইয়াত সম্পূৰ্ণ বাইক ভ্ৰমণৰ ব্লগটো পঢ়ক: বাল্কন প্ৰান্তৰ কেম্পিং
১১ম দিন – ডিট’ৰড অভিজ্ঞতা
মই দেখিছোঁ যে ৰাস্তাটোৱে যোৱা মাজে মাজে অভ্যন্তৰীণ বাটভ্ৰমণবোৰ উপভোগ কৰি আছো। প্ৰায়ে ঢালবোৰ কোমল হয়, আৰু যেতিয়া ওচৰতে নদী থাকে তেতিয়া ৰাস্তাটো প্ৰায় সমতল হয়। আজি মই অভ্যন্তৰীণ প্ৰান্তৰৰ কিছু অংশৰে স্প্ৰিণ্ট কৰিলোঁ, দুপৰীয়াৰ আহাৰ খোৱাৰ ঠিক পিছতেই ব্যস্ত চহৰ চাইবাৰনিক পালোঁ।
দ্বাদশ দিন – শীতকালীন বাইকিং
ৰাতিটোৰ ভিতৰতে হিম পৰিল আৰু তম্বুটোৰ ভিতৰৰ ঘনীভূতকৰণ গঠন হ’ল মোৰ আৰু মোৰ বেগবোৰৰ ওপৰত বৰষুণ দিয়া বেৰবোৰৰ আৱৰণেৰে আবৃত সৰু সৰু টোপালবোৰ। কোৱা বাহুল্য যে ৰাতিপুৱা ২ বজাৰ ওচৰত সাৰ পোৱাৰ সময়ত মই বৰ আনন্দিত নাছিলো, জমা আৰু ভিজা।
মই ভৰিৰ আঙুলিবোৰ আকৌ অনুভৱ কৰিব নোৱাৰালৈকে কুটিল হৈ পৰিলোঁ আৰু অন্ততঃ ৫ বজালৈকে শুবলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ, যেতিয়া মই উঠিলোঁ আৰু অজ্ঞান হৈ পৰিলোঁ মোৰ হাতত থকা কম ভিজা কাপোৰ পিন্ধি বাইকখন পেক কৰি ৰঙা ফুলা আঙুলিৰে কল এটা খালোঁ৷ দিনবোৰ যিমানেই প্ৰতাৰণামূলকভাৱে ৰ’দ নহওক কিয়, এতিয়াও শীতকাল।
১৩ দিন – জাডাৰৰ মাজেৰে বাইকিং কৰা
জেলেনা আছিল এজনে কামনা কৰিব পৰা শ্ৰেষ্ঠ আতিথ্যবাহী, তাই মোক ভালদৰে খুৱাই ৰাখিছিল,মনোৰঞ্জন আৰু শিথিল। মোক কোৱা হৈছিল যে ৱাৰ্মশ্বাৱাৰত লগ পোৱা মানুহবোৰ অবিচলিতভাৱে আচৰিত, আৰু এইটোৱেই, আয়োজক হোৱাৰ মোৰ দ্বিতীয় অভিজ্ঞতাই ইয়াক মাত্ৰ নিশ্চিত কৰে।
জেলেনাইও অকলে প্ৰথম চাইকেল ভ্ৰমণলৈ ওলাই গ'ল, আৰু সেইটোৱেই আছিল... তাই কেতিয়াও কৰা শ্ৰেষ্ঠ কাম। ব্যক্তিগত শক্তি, আন্ত্ৰিকতা আৰু সাহস বজাই ৰাখি কৃপা আৰু নাৰীত্ব বজাই ৰাখিব পৰা এগৰাকী নাৰীৰ উদাহৰণ। ভ্ৰমণৰ সময়ত লগ পোৱা মানুহবোৰৰ মাজত মোৰ ভাগ্য ভাল!
১৪ দিন – চন্দ্ৰ অন্বেষণ
মানচিত্ৰই ভ্ৰমণকাৰীৰ বাবে লেণ্ডস্কেপে কি ৰাখিছে সেই কথা বুজাব নোৱাৰে। মোৰ মানচিত্ৰখন যদি সঠিক হ’লহেঁতেন তেন্তে মই পাগ দ্বীপলৈ দলংখন পাৰ হৈ যোৱাৰ সময়ত “চন্দ্ৰত অৱতৰণ” বুলি লিখা হ’লহেঁতেন।
মই যিমানদূৰ দেখা পালোঁ, ভূমি আছিল সম্পূৰ্ণৰূপে ক্ৰীমযুক্ত ফাটি যোৱা মাটি আৰু শিলৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত। ৰাস্তাৰ বাহিৰে আন একোৱেই ধাৰাবাহিকতা ভাঙি পেলোৱা নাছিল। অতিবাস্তৱ আৰু ৰোমাঞ্চকৰ আছিল। মাধ্যাকৰ্ষণৰ বাহিৰে মই চন্দ্ৰত বাইক চলাব পাৰিলোহেঁতেন।
১৫ দিন – নমনীয় সময়সূচী
একক ভ্ৰমণৰ এটা সুন্দৰ কথা হ’ল আপুনি আন কাৰোবাৰ সূচী অনুসৰণ কৰিব নালাগে . প্ৰতিযোগিতা অনুভৱ কৰিব নালাগে। আৰু আপুনি কেৱল ‘ঠগ’ দিয়ে যদিহে আপুনি যিবোৰ নিয়ম ভংগ কৰে, যিবোৰত আপুনি আঁঠু লোৱাৰ যোগ্য বুলি সিদ্ধান্ত লয়। ইয়াৰ অৰ্থ হ'ল ইয়াত এটা অন্তৰ্নিৰ্মিত নমনীয় সূচী আছে।
গতিকে আজি ৰাতিপুৱা যেতিয়া দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে টোপাল টোপাল টোপাল আৰু ভৰি দুখন বিষত সাৰ পাইছিলোঁ, যেতিয়া মই শ্ৰৱণযোগ্যভাৱে গুৰুগুৰু কৰি পাহাৰবোৰত শপত খাইছিলোঁ তেতিয়া মই বগাব লগা হৈছিল, আচলতে সেইটো কৰাৰ মোৰ উদ্দেশ্যক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰা, আৰু...যেতিয়া প্ৰাচীন গুটিবোৰ জলপান গছবোৰ চাবলৈ মোৰ বাটৰ পৰা ১০০ কিলোমিটাৰ চাইকেল চলাই যোৱাৰ সম্ভাৱনাই মোক আৰু একেবাৰেই আকৰ্ষণ কৰা নাছিল, মই নিজকে সোঁৱৰাই দিলোঁ যে ইয়াৰ কোনো গুৰুত্ব নাই।
ইয়াত অধিক: মোৰ নমনীয় বাইক ভ্ৰমণ
১৬ দিন – গ্ৰেছ আৰু ট্ৰলছ
আজি ডাঙৰ আছিল। ৰাতিপুৱা ৬ বজাত কমলা এটাৰে আৰম্ভ কৰিলোঁ, ৬:৩০ বজাৰ ভিতৰত চাইকেলখন পাহাৰৰ ওপৰলৈ ঠেলি দি আছিলো, ট্ৰ’ল দেশৰ মাজেৰে ৯:৩০ বজালৈকে চলাই আছিলো যেতিয়া অৱশেষত চেঞ্জৰ ৰূপত সভ্যতাত উপনীত হ’লোঁ আৰু ব্ৰেকফাষ্টত কফিৰ সৈতে এটা উপযুক্ত চেণ্ডুইচ খালোঁ৷
ট্ৰল দেশ ধূসৰ শিলেৰে বিয়পি থকা পাহাৰীয়া নিৰ্জনতা য'ত মই কল্পনা কৰিছোঁ যে শিলৰ ৰঙৰ দানৱীয় পৌৰাণিক জীৱবোৰ গুহাত বাস কৰে আৰু ইজনে সিজনৰ লগত যুদ্ধ কৰে।
ধূসৰ আকাশ আৰু কুঁৱলীময় দিগন্তই একৰঙী ছবি এখনত আবদ্ধ হৈ থকাৰ অনুভৱক আৰু অধিক বৃদ্ধি কৰিলে; ৰূপালী ধূসৰ, শিলৰ ধূসৰ আৰু ধুমুহা ধূসৰ। প্ৰতিদিনে নহয় যে আপুনি আপোনাৰ চাৰিওফালে লুকাই থকা ট্ৰ’লৰ সৈতে বাইকিং কৰে৷
ইয়াত অধিক জানিব পাৰিব: ১৬ দিন বাইক ভ্ৰমণ
১৭ দিন – ইলিৰ্স্কা বিষ্ট্ৰিকালৈ বাইকিং
পৰৱৰ্তী আপ এটা উদাহৰণ যে মই কিয় অকলে আৰু মাত্ৰ এটা অতি... অস্পষ্ট ভ্ৰমণসূচী। স্লোভেনিয়াৰ সীমান্তৰ পৰা প্ৰায় ৮ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত মই ৰাস্তাৰ কাষৰ এটা স্মৃতিসৌধত ৰৈ টুনা আৰু বুটমাহ খালোঁ, যেতিয়া জোৰানে নিজৰ ট্যুৰিং চাইকেল, পেনিয়াৰ আৰু সকলোবোৰেৰে গুলীয়াই পাৰ হৈ গ’ল।
তেওঁ লেহেমীয়া কৰি সুধিলে যে মই ক’ৰ পৰা আহিছো, কোনটো লিড তাৰ পিছত তেখেতে তেখেতৰ ঠাইত তেখেতৰ ঠাইত থাকিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনায়ইলিৰ্স্কা বিষ্ট্ৰিকা, মই সেইফালে পাছ কৰিব লাগেনে?
তেওঁ এজন আদবয়সীয়া দেউতাক যিয়ে গোটেই জীৱন আতিথ্য আৰু পৰ্যটনৰ কাম কৰি আহিছে। কেইবছৰমানৰ আগতে তেওঁ জীৱনটো উপভোগ কৰিবলৈ কামৰ পৰা কেইমাহমান ছুটী লোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, আৰু সেইটোৱে ইমানেই ভাল কাম কৰিছিল যে তেওঁ মাত্ৰ কামটো কৰিয়েই থাকিল।
তেওঁ এজন ৱাৰ্মশ্বাৱাৰ আৰু কাউচচাৰ্ফিঙৰ আয়োজক, বহুল ভ্ৰমণ কৰিছে, প্ৰায়ে অন আৰু তিনিবাৰকৈ কেমিনো ডি চেণ্টিয়াগো ট্ৰেইল কৰিছে, তিনিটা ভিন্ন পথত। (বাইকিং স্লোভেনিয়া)
ইয়াত সম্পূৰ্ণ ভ্ৰমণ ব্লগ পোষ্ট: ১৭ দিন ব্লগ পোষ্ট
১৮ দিন – স্লোভেনিয়াৰ পৰা ইটালীলৈ
এইটো জোৰানৰ চমৎকাৰ ৰন্ধন, প্ৰচিউট' আৰু... কফিৰ সৈতে কণী। তাৰ পিছত তেওঁ মোৰ লগত ঘোঁৰাত উঠি প্ৰায় ইটালীৰ সীমান্তলৈকে গ’ল। এতিয়ালৈকে হোৱা অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ ৰাইড আছিল – ৩০ কিলোমিটাৰৰ ওপৰেৰে ক্ৰুজিং কৰি ঘাম এটাও ভাঙি যোৱা নাছিল, নদীৰ গতিপথ অনুসৰণ কৰা কোমল পথ এটাত, ৰ’দত, ভাল সংগীৰে৷ চাইকেল আৰোহীৰ বাবে স্লোভেনিয়া এখন আচৰিত ঠাই। হেল্ল' ইটালী।
চতুৰ্থ সপ্তাহ – আইডিলিক ইটালী
মই ৰ'দেৰে ভৰা ড্ৰয়িং ৰূমত বহি আছো আৰু তিনিজন ইটালীয় ল'ৰাই বব মাৰ্লিক বংগো ড্ৰাম বজাইছে ধোঁৱাৰ কুঁৱলীত দুটা কুকুৰে নাচিছে, আৰু মই উচ্চাৰণ কৰিব নোৱাৰা সেউজীয়া চকুৰ ছোৱালী এজনীয়ে টাইপ কৰি আঁতৰি বহি আছে, মিঠা ক'লা কফিৰ চুমুক দি।
মই এটা অগোছালতা লৈ পাডোভাৰ ডাঙৰ ঘৰটো পালোঁগৈ গজত চিঞৰি উঠিল “চিয়াও! নমস্কাৰ! বুয়েনজিঅ’ৰ্নো!” যেতিয়ালৈকে কোনোবাই দুৱাৰমুখলৈ নাহিল। ছালভোৱে নিজৰ পৰিচয় দিলে আৰু মোক সোমাবলৈ দিলে, মোৰ বস্তুবোৰ ক’ত ষ্টিক কৰিব লাগে দেখুৱালে, আৰু...তেখেতে মোক তেওঁলোকৰ সুস্বাদু দুপৰীয়াৰ আহাৰ গ্ৰহণ কৰিবলৈ মাতিলে।
জলপানৰ তেল আৰু নিমখৰ সৈতে কোমল সিজোৱা ফুলকবি, সতেজকৈ বেক কৰা গাঢ় ৰুটি, কিছুমান শক্তিশালী পনিৰ আৰু জাৰত বিভিন্ন ধৰণৰ সংৰক্ষিত সোৱাদযুক্ত বস্তু। গতিকে ইটালীয়! (বাইকিং ইটালী)
ইয়াত অধিক পঢ়ক: চাইকেল ভ্ৰমণ ইটালী – সপ্তাহ 4 Eurovelo পথ চাইকেলিং 8
সপ্তাহ 5 – ইটালীত ধন বিচাৰি
এ দুদিন পিছত... পাডোভা, ই ব’ল’গনালৈ গৈছিল। সাত ঘণ্টা ১২৫ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত মই মোৰ কাউচচাৰ্ফিং হোষ্টৰ ঠাইত অলপ দেৰিকৈ উপস্থিত হ’লোঁ, আঁঠু, হাত আৰু বুচ বিষত।
এইটো প্ৰায় ফ্লেট চাইকেলিং আছিল। ইটালীৰ এতিয়ালৈকে ৰাস্তাবোৰ সপোন, আচলতে মই সেই গোটেই দিনটো গিয়াৰ সলনি কৰা নাছিলো, কেৱল নিজকে থিয় হৈ মোৰ আসনত জিৰণি দিবলৈ দিয়াৰ বাহিৰে৷ ইমান খৰখেদাকৈ চাইকেল এটা স্থাপন কৰাৰ বাবে নিজকে লাথি মাৰি আছিলো কাৰণ দৃশ্যপটটো গোৰ্জিয়াছ আছিল আৰু মই কষ্টেৰে চাবলৈ পাইছিলোঁ। তাৰ ওপৰত মোৰ ভৰিৰ পেশীবোৰে যেন নিজৰ ভাগ্য মানি লৈছে আৰু ইমান বৃহৎ প্ৰচেষ্টাৰ পিছতো ভাগৰি পৰা নাছিল।
ইয়াত পঢ়ক সম্পূৰ্ণ বাইক ট্যুৰিং ব্লগ পোষ্ট: ইটালীত চাইকেল চলোৱা ৫ম সপ্তাহ
ষষ্ঠ সপ্তাহ – বাইকিং ফ্ল'ৰেন্স, ছিয়েনা, আৰু পেৰুজিয়া
সোণৰ ছাঁত গছৰ স্প্ৰে'ৰ সৈতে প্ৰাঞ্জল সেউজীয়া পাহাৰৰ সৈতে মই প্ৰায়ে দেখা লেণ্ডস্কেপৰ চিত্ৰ আছে, বাদামী আৰু বগা, কাষে কাষে সৰু সৰু বাদামী ঘৰ দুটা বা তিনিটা উচ্চ ক্ষীণ গাঢ় সেউজীয়া গছ আৰু উজ্জ্বল ফুলৰ তল। মই সদায় ভাবিছিলোঁ যে সেইবোৰ গ্ৰাম্য দৃশ্যৰ আদৰ্শগত চিত্ৰণ, কল্পনাৰ কাম৷আৰু তাৰ পিছত মই ইটালীৰ মাজেৰে চাইকেল চলাই গ'লোঁ আৰু আৱিষ্কাৰ কৰিলোঁ যে তেওঁলোকৰ প্ৰকৃততে অস্তিত্ব আছে!
ইয়াত সম্পূৰ্ণ বাইক ট্যুৰিং ব্লগটো পঢ়ক: সপ্তাহ 6 বাইকপেকিং ব্লগ
সপ্তাহ 7 – এটা অপ্ৰত্যাশিত টাৰ্ণ
মই এই সপ্তাহত মই আপোনালোক সকলোকে দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে বিফল কৰি দিছো বুলি ভয় কৰিছো। মই কোনো দৰ্শনীয় স্থান দেখা নাই, আচৰিত ঠাইলৈ হাইকিং কৰিবলৈ বা ওচৰৰ চহৰবোৰ অন্বেষণ কৰিবলৈ আয়োজক বা ভ্ৰমণকাৰীৰ কোনো পৰামৰ্শ মানি চলা নাই। মোৰ লিখিবলগীয়া বহুত কম!
আনফালে মই নিজকে জিৰণি ল’বলৈ দিছো, ইয়াত মোৰ প্ৰিয় বন্ধুৰ যত্ন আৰু সংগ উপভোগ কৰি চাইকেল মেৰামতি কৰিছো আৰু কিছুমান মূল সিদ্ধান্ত লৈছো। মোৰ পৰিকল্পনাৰ পৰিৱৰ্তনে অহা ছমাহক গঢ় দিব। গতিকে ই একেবাৰেই অপচয় হোৱা নাই৷
ইয়াত অধিক পঢ়ক: সপ্তাহ 7 Eurovelo 8 বাইক ভ্ৰমণ: পৰিকল্পনাৰ পৰিৱৰ্তন
সপ্তাহ 8a – Anne Mustoe ভ্ৰমণ
মই'. পঞ্চাশৰ দশকত ইংলেণ্ডৰ প্ৰধান শিক্ষকৰ চাকৰি এৰি বিশ্বজুৰি চাইকেল চলাই যোৱা প্ৰয়াত এন্নে মুষ্টোৰ ভ্ৰমণ কাহিনী পঢ়ি আছো। তাই প্ৰাচীন ৰোমান পথত আৰম্ভ কৰিছিল, তেওঁলোকৰ প্ৰশংসা গাই।
তাই লিখিছে যে ভিয়া ফ্লেমিনিয়া চাইকেল চলাবলৈ ইমানেই আনন্দদায়ক যে অৱসৰ লওঁতে তাই ইয়াৰ কাষেৰে চাইকেল চলাবলৈ অন্তহীনভাৱে আগলৈ পিছলৈ যাব বিচাৰে। এটা ফলক এখনে মোক ইয়াৰ ওপৰলৈ নিৰ্দেশ দিলে আৰু মিছেছ এন্নে মুষ্টোৱে অন্ততঃ প্ৰথম পাঁচ কিলোমিটাৰলৈকে সঠিককৈয়ে কৈছিল।
তাৰ পিছত ই এটা ভিজা মাটিৰ ট্ৰেকত বিভাজিত হৈ পৰিল, আৰু তাৰ পিছত সম্পূৰ্ণৰূপে শেষ হৈ মোক পুনৰ সাধাৰণ পথত ৰাখিলে। অলপ হতাশাজনক। প্ৰায় বিশ বছৰ আগতে তাই ৰাইডিং কৰি আছিলগতিকে হয়তো সেই সময়ছোৱাত ইয়াৰ ভালদৰে ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰা হোৱা নাই।
ইয়াত অধিক পঢ়ক: সপ্তাহ 8 বাইক ট্যুৰিং ব্লগ
সপ্তাহ 8b – বাইকিং নাপোলি
ইষ্টাৰ দেওবাৰ এটা ডাঙৰ দিন আছিল। পাছ’ ক’ৰেজৰ পৰা এছ এছ ৪ৰ পিছে পিছে ৰোমলৈ সোমাই গ’লোঁ৷ বেছিভাগ বাটতে ই আছিল প্ৰায় সমতল কৃষিভূমি আৰু সৰু সৰু গাঁৱৰ মাজেৰে এটা সুন্দৰ যাত্ৰা।
ৰোমত মই আন এটা প্ৰাচীন ৰোমান পথ, ভিয়া এপিয়াৰ আৰম্ভণি বিচাৰিবলৈ চেষ্টা কৰি থাকোঁতে বাট হেৰুৱাই পেলালোঁ। দোকান এখনত এমিনিটৰ বাবে ৰৈ মোৰ সন্মুখৰ পেনিয়াৰৰ ওপৰত টাক থোৱা ঠাইৰ পৰাই মোৰ ছানগ্লাছটো হেৰাই গ’ল৷ মই ভাবিলোঁ যে সেইটো অপ্ৰয়োজনীয়ভাৱে নীচ!
ভিয়া এপিয়া নুওভো (Nuovo = নতুন, ৰোমৰ পৰা ওলাই যোৱা অংশটো নতুন) বিচাৰি পোৱাৰ পিছত মই চহৰখন এৰিলোঁ। ৰাস্তাটো ভয়ংকৰ ধূলিময় আছিল, সৰু সৰু ৰাস্তা আৰু উপকণ্ঠ অঞ্চলৰ ওপৰত দলঙৰ পিছত দলং আছিল, মই প্ৰায় স্থবিৰ যান-জঁটৰ কাষে কাষে শিলগুটি আৰু ভঙা কাঁচৰ মাজেৰে বাটটো বাছি লৈছিলো।
ধূলিৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সৰু ৰাস্তা এটা লৈছিলো আৰু লগে লগে এ টায়াৰ চেপেটা। আধা ঘণ্টাৰ পাছত মই পুনৰ ৰাস্তাত উঠিলোঁ, ভিতৰৰ নলীডাল পেচ কৰি নিজেই চকাটো পুনৰ সংযোগ কৰি। মই পডগোৰিকাত আৰম্ভ কৰাৰ আগতে এটা মৌলিক বাইক মেনুৱেল ডাউনলোড কৰিছিলোঁ, কিন্তু বাটৰ ক'ৰবাত ই মোৰ আইপেডৰ পৰা নোহোৱা হৈ যোৱা যেন লাগে, গতিকে মোৰ প্ৰথমটো চেপেটা টায়াৰ সম্পূৰ্ণ অসহায়ভাৱে ঠিক কৰাৰ বাবে মই নিজকে যথেষ্ট গৌৰৱান্বিত কৰিছিলোঁ।
<১০>নৱম সপ্তাহ – বাইক ফেৰী লগ পায়নাওত উঠি বাইকখন সুৰক্ষিত কৰাৰ সময়লৈকে মই ক্লান্ত হৈ পৰিছিলো, মূল অংশটোলৈ উঠি গৈছিলোআভ্যন্তৰীণ কণ্ঠই মোকো একে কাম কৰিবলৈ অটল। বাজেট বাইক ট্যুৰিং, ইয়াত আমি যাওঁ।
নিশ্চয়, মোৰ কেম্পিঙৰ বিশেষ অভিজ্ঞতা নাই, আৰু যোৱা সপ্তাহলৈকে, মই কেতিয়াও সম্পূৰ্ণৰূপে টেণ্ট লগোৱা নাছিলো মোৰ নিজৰ। মইও কেতিয়াও ব্যতিক্ৰমীভাৱে দীঘলীয়া দূৰত্ব চাইকেল চলোৱা নাই।
কিন্তু মই ছিডনীৰ চাৰিওফালে বহুত চাইকেল চলাইছো আৰু মই জানো যে যেতিয়া মই চাইকেলত থাকোঁ, তেতিয়া মই সম্পূৰ্ণৰূপে, মূৰ ঘূৰোৱাকৈ, মুক্ত অনুভৱ কৰো। মোৰ ডেউকা আছে। প্ৰায়ে যেতিয়া মই ক'ৰবাত সঁচাকৈয়ে বেগেৰে ৰাইডিং কৰিম তেতিয়া মই ইমানেই হাঁহিম যে আচলতে মই মাত্ৰ ইয়াৰ বিশুদ্ধ আনন্দৰ বাবে হাঁহিবলৈ আৰম্ভ কৰো।
আনকি মই কেইটামান জোৰেৰে 'wooohoooooo', নিক্ষেপ কৰা বুলিও জনা গৈছে
আনকি যেতিয়া মই বৰষুণত আবদ্ধ হৈ তিতি যাওঁ, যেতিয়া মোৰ ভৰিৰ আঙুলিবোৰ বগা অজ্ঞান হৈ পৰে আৰু মোৰ আঙুলিবোৰে হেণ্ডেলবাৰ এৰি নিদিয়ে, তেতিয়াও মই ভাল পাওঁ। তেতিয়ালৈকে মই দুচকাত দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছো মই সুখী।
ইউৰোভেলো ৮ বাইক ভ্ৰমণ কেনেকুৱা হ'ব?
মই হিচাপ কৰোঁ সেই ভয়ংকৰ নিশাবোৰ অকলে বন্য কেম্পিং কৰা দেশবোৰত যিবোৰ মই... নাজানো আন এটা উল্লাসজনক “পবিত্ৰ $%*#... পৃথিৱীত মই কেতিয়াও এই পৰা কেনেকৈ বাচি যাম” অভিজ্ঞতা যিয়ে মোক অধিক আত্মবিশ্বাসী আৰু সুখী ব্যক্তি কৰি তোলে।
মোৰ সেই সৰু কণ্ঠটোৱে কৰা নাই মোক এতিয়াও অপূৰণীয় ক্ষতিৰ সন্মুখীন হ'বলৈ দিয়ক, গতিকে মই ইয়াক বিশ্বাস কৰিবলৈ ওলাইছো। আৰু ভয়টো এফালে ৰাখি, নাইকে নিৰ্দেশ দিয়াৰ দৰে, কেতিয়াবা আপুনি “কেৱল কৰিব লাগে”!
গতিকে ইয়াত চুক্তিখন আছে। মই মণ্টেনেগ্ৰোৰ পডগোৰিকাত আছো, MeanderBug.com ৰ মহান লোকসকলৰ সৈতে আড্ডা মাৰিছো, আনহাতে মই৷
মই মাত্ৰ এটা ডেক-যাত্ৰীৰ টিকট কিনিছিলোঁ যিয়ে মোক ৰাজহুৱা স্থানত ঘূৰি ফুৰাৰ অধিকাৰ দিছিল জাহাজ; বাৰ আৰু ৰেষ্টুৰেণ্টবোৰে অতিৰিক্ত মূল্যৰ জাংক ফুড পৰিবেশন কৰা আৰু সেইবোৰে নিজৰ চোফাত, ঠাণ্ডা বতাহ বলি থকা ডেকবোৰত বাস কৰা লৰচৰ কৰা লেতেৰা চাইকেল আৰোহীসকলে ভাল নাপালে, আৰু ধন্যবাদৰ পাত্ৰ যে হাড়ৰ আৰ্মৰেষ্টেৰে সম্পূৰ্ণ বিমানৰ দৰে আসনেৰে ভৰা এটা কোঠা য'ত আমি সস্তীয়া স্কেটসকলে আশ্ৰয় ল'ব পাৰিলোঁ।
আন যাত্ৰীৰ আদৰ্শ অনুসৰণ কৰি জোতা আৰু বেগটো ভৰিৰ ৰেষ্টত সুৰক্ষিত কৰি লোৱাৰ পিছত মই মজিয়াত শোৱা বেগটো টানি লৈ মোৰ মূল্যৱান বস্তুবোৰ ভিতৰত থৈ ভালদৰে শুই পৰিলোঁ। সেই সময়ত মই নিঃসংগ অনুভৱ কৰি আছিলো, আৰু নিশ্চয়কৈ সেই অংশটো চালোঁ।
ইয়াত অধিক পঢ়ক: সপ্তাহ 9 চাইকেল ভূমধ্যসাগৰীয় ভ্ৰমণ
সপ্তাহ 10 – নমস্কাৰ স্পেইন!
এই চহৰৰ বতাহত কিবা এটা আছে, এটা সতেজতা, এটা সজীৱতা, মই কি সঠিকভাৱে নাজানো, কিন্তু মই ইয়াৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰোঁ। বাৰ্চিলোনাৰ বিষয়ে মোক যি আকৰ্ষণ কৰিছিল সেয়া শব্দৰে ক’বলৈ গ’লে পোলাৰয়ড ছবিত তাজমহলৰ ভৱিষ্যৎ বন্দী কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ দৰেই, কিন্তু মই চেষ্টা কৰিম।
এইখন এখন প্ৰিয় চহৰ। স্থানীয় চৰকাৰ আৰু চহৰ পৰিকল্পনাকাৰীসকলে ইয়াক মানুহে থাকিব বিচৰা ঠাই হিচাপে ৰক্ষণাবেক্ষণ আৰু উন্নয়নত বিনিয়োগ কৰিছে, ভালদৰে সংৰক্ষিত পুৰণি স্থাপত্য, স্থানৰ উদ্ভাৱনীমূলক ব্যৱহাৰ, বহুত সেউজীয়া (ট্ৰাম-ট্ৰেকবোৰ ৰসাল ঘাঁহনি!) আৰু... নতুন শিল্পসকলোতে।
প্ৰতিটো চুবুৰীতে এটা “ৰামব্লা” আছে – বাহিৰৰ খাদ্য, শিল্প, আৰু প্ৰায়ে ডাঙৰ ডাঙৰ ছাঁয়াময় গছ থকা পথচাৰীৰ পথ। মানুহ হাঁহি আৰু প্ৰকাশভংগী, তেওঁলোকে ভয়ংকৰ চুলিৰ ষ্টাইলৰ সৈতে ভাল সাজ-পোছাক পিন্ধে। সকলোতে প্ৰচলিত মুকলি আৰু উদাৰ সংস্কৃতিৰ লক্ষণ দেখা গৈছে।
মই দিনটো চহৰখনৰ চাৰিওফালে ঘূৰি ফুৰি কটালোঁ, ঐতিহাসিকভাৱে-ডজী-কিন্তু-এতিয়া-ৰহস্যময় চুবুৰী এল ৰাভালৰ মাজেৰে, আৰু অৱশ্যেই, মই এটা পৰীক্ষা কৰিলোঁ 'আডেলাই মোক সেইদিনা সন্ধিয়া ৰাতিৰ আহাৰ খাবলৈ লৈ গ'ল তাইৰ স্থানীয় ভাৰতীয় ৰেষ্টুৰেণ্ট (পালাক আৰু ধল! মোৰ প্ৰেম!), সুস্বাদু খাদ্য আৰু তাতোকৈ ভাল কোম্পানী বাৰ্চিলোনালৈ has me hooked.
ইয়াত অধিক জানিবলৈ: দশম সপ্তাহ বাইক ভ্ৰমণ স্পেইন
বাইক অৱসৰ লোৱা
ৰাতিপুৱা মই ফ্লেট টায়াৰ ঠিক কৰি মোৰ বস্তুবোৰ পেক কৰিলোঁ। মই যেতিয়াই সকলোবোৰ মোৰ বাইকত ভৰাই বুছৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ ধৰিলোঁ, পিছফালৰ টায়াৰটো চেপেটা হৈ গ’ল।
স্পষ্টভাৱে মোকো নতুন টায়াৰৰ প্ৰয়োজন আছিল। মই সেই ভিতৰৰ টিউবটো মেৰামতি কৰি আকৌ ৰাওনা হ'লোঁ।
এইবাৰ মই হেৰাই যোৱা নাছিলো, কিন্তু যেতিয়া মই প্ৰায় ছুৱেকো চহৰত আছিলো আৰু AGAIN সন্মুখৰ টায়াৰটো গুচি গ'ল ফ্লেট, মই হাৰ মানিলোঁ। মই মোৰ বাইকখন চহৰলৈ ঠেলি দিলোঁ আৰু গছ এজোপাৰ তলত বহি ভাবিলোঁ৷
মোৰ মেৰামতি কিটত কোনো পেচ বাকী নাছিল আৰু নতুন টায়াৰ ইমান সস্তা নহ’ব, বাকী সকলোবোৰ টুকুৰা টুকুৰ দূৰৰ কথা৷ মোৰ মৰমৰ সৰু চাইকেলখনে দুমাহৰো অধিক সময় ধৰি গধুৰ কাম কৰি নিষ্ঠাৰে স্থিৰ হৈ আছিল,আৰু মই সদায় শেষত তাইক দিবলৈ মন কৰিছিলোঁ, আৰু আশা কৰিছিলোঁ যে তাই হয়তো স্পেইনৰ মাজেৰে পাৰ নহ'ব।
গতিকে মই তাইক নমাই দিলোঁ, মোৰ শোৱা বেগ, মেট আৰু টেণ্টটো মোৰ বেকপেকত বান্ধি দিলোঁ, মোৰ পেনিয়াৰৰ পৰা মোৰ প্ৰয়োজনীয়খিনি লৈ তাইক বিশ্ববিদ্যালয় এখনৰ কাষত বেগ, সঁজুলি, আনকি চাবিবোৰো তলাত বহি থৈ দিলোঁ।
মই নিশ্চিত যে কোনোবা ছাত্ৰই তাইক নতুন আৰু সহজ জীৱন দিব। ভাগ্য ভাল যে ছুৱেকোত এটা ৰেল ষ্টেচন আছিল গতিকে মই দুপৰীয়াৰ ৰেলখন লৈ ভেলেন্সিয়ালৈ উভতি আহিলোঁ আৰু গ্ৰেনাডালৈ ৰাতিৰ ৰেল এখন বুকিং কৰিলোঁ। (bicycle touring spain)
Touring Gear
দক্ষিণ ইউৰোপৰ মোৰ চাইকেলিং ভ্ৰমণলৈ উভতি চালে, অলপ ডিব্ৰিফ কৰিলে সহায়ক হ'ব যেন লাগে। তলত মই পেক কৰা বস্তুবোৰ আৰু চাইকেল ট্যুৰিং গিয়াৰৰ সৈতে জড়িত কিছুমান কথা আৰু পিছৰবাৰ শিকিলোঁ আৰু কৰিম।
মোৰ বহু কথা আছিল যিবোৰ চাইকেলেৰে যাত্ৰা কৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে আৰম্ভ কৰা মানুহে নানিব, যেনে বুট, কলাৰ সামগ্ৰী, সুগন্ধি আৰু জিন্স।
মোৰ সকলো বস্তুৰ বাবে যথেষ্ট ঠাই আছিল আৰু সেইবোৰৰ বাবে অনুশোচনা কৰা নাছিলো কাৰণ সেইবোৰে যিটো এটা মোটামুটি কঠোৰ জীৱনশৈলীলৈ পৰিণত হ'ব পাৰে তাৰ বাবে অলপ ভোগ আৰু আৰাম আনিছিল।
বাইক এৰি খোজকাঢ়ি বুঢ়া আঙুলিৰে যাত্ৰা কৰাৰ পিছৰে পৰা মই আৰু বহুত বেছি কাল কৰিছো কাৰণ বেকপেকটো বেছি গধুৰ। আনহাতে, মই মোৰ বাইক ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰা নাছিলোঁ বাবে মই কেৱল প্ৰয়োজন হ’ব বুলি ভবা নূন্যতম গিয়াৰ কিনিলোঁ, আৰু বাটত পোৱা বস্তুবোৰ তুলি লৈ গ’লোঁ৷'মোৰ পেকিং পদ্ধতি নূন্যতম হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, কিন্তু কঠোৰ হ'বই লাগিব বুলি ক'ব নোৱাৰি। মোৰ বাবে মিনিমালিষ্টৰ অৰ্থ হ’ল যিবোৰ বস্তুৰ পৰা মই আটাইতকৈ বেছি মূল্য পাওঁ সেইবোৰ চিনাক্ত কৰা – হয় সেইবোৰ উপযোগী হোৱাৰ বাবে নহয় মই সেইবোৰ উপভোগ কৰাৰ বাবে। গতিকে মোৰ ৰং আৰু কয়লা, মেকআপ আৰু চুলিৰ প্ৰডাক্ট অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, আৰু কেম্পিং ৰন্ধন সামগ্ৰীও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হোৱা নাই।
বাইক ট্যুৰিং গিয়াৰৰ মোৰ পোষ্ট ট্ৰিপ ৰিভিউ ইয়াত চাওক: বাইক ট্যুৰিং গিয়াৰ ৰিভিউ
ডাঙৰ দুঃসাহসিক অভিযানৰ বাবে প্ৰস্তুত হওক।পডগোৰিকা ইয়াৰ অনাড়ম্বৰ সুনামৰ লগত খাপ নাখায়। চহৰত চাবলৈ আৰু কৰিবলৈ বহুত পাইছো৷ মোৰ মহাকাব্যিক বাইকিং ভ্ৰমণৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সকলো বস্তুও পাইছো, সকলো ৫০০ ইউৰোৰ বহু কম মূল্যত।
(বি:দ্ৰ: মই কোনো ধৰণৰ ৰন্ধা-বঢ়া কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰা নাই আৰু মই চাইকেলৰ ধৰ্মান্ধ নহয় গতিকে সেই কাৰকবোৰে সহায় কৰিলে বাইক ট্যুৰিং গিয়াৰ
এইখন মোৰ বাইকিং ট্যুৰিং বাজেটৰ বাবে সঁজুলিৰ তালিকা, লগতে প্ৰতিটো বস্তুৰ আনুমানিক মূল্য (ইউৰোত)।
স্থানীয় বাইক দোকান
143 – পোলাৰ ট্ৰিনিটি মাউণ্টেন বাইক (ছাৰ্বিয়ান নিৰ্মিত, মোৰ বাবে ভাল কাম কৰা যেন লাগে, ইয়াৰ বিষয়ে বেছি নাজানো)
105 – সন্মুখত এল ই ডি লাইট, বেক ছেফটি লাইট, বেক ৰেক, উন্নীতকৃত চেডেল, বেল, বটল হোল্ডাৰ, ছিট বেগ, গ্লভছ, হেলমেট, পাম্প, মেৰামতিৰ পেচ, টায়াৰ লিভাৰ, অতিৰিক্ত ভিতৰৰ টিউব
মাছ ধৰা সামগ্ৰীৰ দোকান
28 – তম্বু
স্থানীয় ক্ৰীড়া দোকান
(মণ্টেনেগ্ৰোত স্পৰ্টছ ভিজন এটা সোণৰ খনি।)
41 – নৰ্থ ফেচ শোৱা বেগ (সেই দামত, মই পাব লাগিছিল! মই ইয়াক চিৰদিনৰ বাবে মূল্যৱান কৰি ৰাখিম)
স্থানীয় হাৰ্ডৱেৰ ষ্ট’ৰ
2.30 – টৰ্চ
4.10 – পকেট কটাৰী (চুইছ আৰ্মিৰ কটাৰীবোৰ ২০-৩০ ইউৰোৰ ৰেঞ্জত আছিল, মই মাত্ৰ ছুৰীৰ অংশটোৰ চাৰিওফালে চালোঁ আৰু সকলো একেটা সংলগ্নতাৰ সৈতে বহুত সস্তা কটাৰী এটা পালোঁ – জয়ী হ’ব!)
5 – চাইকেল লক
1.90 – 4 x occy ষ্ট্ৰেপ (উৰ্ধ্বতন বাঞ্জি কৰ্ড)
3.30 – ডাক্ট টেপ (হালধীয়া!)
1 – ফায়াৰষ্টাৰ্টাৰ
2 – অতিৰিক্তবেটাৰী
স্থানীয় প্লাষ্টিকৰ দোকান
(মণ্টেনেগ্ৰোত, তেওঁলোকৰ সকলো বস্তুৰ বাবে পৃথক ষ্ট'ৰ আছে। লুকাই চুৰকৈ।)
0.80 – চাবোনৰ বাকচ,ৰ বাবে যেতিয়া মোৰ পৃথিৱীৰ আগত কিবা ক’বলগীয়া থাকে
স্থানীয় চুপাৰ মাৰ্কেট
পানীৰ বটল, তিতা মচি, জাবৰৰ বেগ
শুই থকা/যোগাসনৰ মেট – ছিঙিবলৈ এই চাইকেল দুঃসাহসিক অভিযানৰ বাকী অংশ কিমান সস্তা হ'ব সেইটো বিবেচনা কৰিলে ই বেয়া নহয় – কেম্পিং বা কাউচচাৰ্ফিং, আৰু সহজ খাদ্য খোৱা।
আপুনি ইয়াত কেটৰ বাইক ট্যুৰিং গিয়াৰৰ তালিকা পাব পাৰে।
বাইক ট্যুৰিং ৰুট
মোৰ আনুমানিক পথটোৱে মোক প্ৰথমে সাংস্কৃতিক কেন্দ্ৰ চেণ্টিঞ্জেৰ মাজেৰে লৈ যাব, য'ত মই... 'll অন্বেষণ আৰু ওচৰতে শিবিৰ পাতি। তাৰ পিছত উত্তৰ-পশ্চিম দিশলৈ গৈ ৰিছানৰ ফালে দৰ্শনীয় দৃশ্য থকা পাহাৰীয়া পথ এটাৰে নামিলোঁ, য'ত মোক ভিতৰলৈ লৈ যাবলৈ আৰু চাৰিওফালে দেখুৱাবলৈ মোৰ এজন যোগাযোগ সাজু আছে।
তাত এদিনমানৰ পিছত মই ইউৰো ভেলোত জপিয়াই যাম # ৮ উপকূলৰ কাষেৰে ক্ৰ’ৱেচিয়াৰ ফালে। মই আশা কৰিছো যে তাতকৈ বেছি নহ’লেও কমেও এমাহ সময় লাগিব। হয়তো মই ইয়াক ইমানেই ভাল পাম যে মই গোটেই গ্ৰীষ্মকালটো চাইকেল চলাই যাম!
ইউৰোভেলো ৮ ব্লগ
ইউৰোভেলোৰ পথসমূহৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি, ইয়াত বাইকপেকিং ভ্ৰমণৰ পৰা মোৰ ব্লগ এণ্ট্ৰিসমূহ দিয়া হ'ল:
প্ৰথম দিন – পডগোৰিকাৰ পৰা চেটিঞ্জেলৈ চাইকেল চলোৱা
কালি এটা ভুৱা আৰম্ভণিৰ পিছত, যেতিয়া সোনকালে স্পষ্ট হৈ পৰিল যে মই ৰাস্তাত স্থিৰ অনুভৱ কৰাৰ আগতে মোৰ মাধ্যাকৰ্ষণ কেন্দ্ৰ কম কৰিবলৈ পেনিয়াৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব, বাইৰাতিপুৱা ১০ বজাত মই ৰ'দত শক্তিশালী আৰম্ভণি কৰিবলৈ ওলাইছিলো।
পডগোৰিকাৰ পৰা চেটিনজে প্ৰায় ৩৬ কিলোমিটাৰ বগাই যোৱাৰ দূৰত্বত, আৰু এজন অভিজ্ঞ চাইকেল আৰোহীৰ বাবে ইয়াত মাত্ৰ প্ৰায় দুঘণ্টা সময় লাগিব। মোৰ চাৰিটা সময় লাগিল!
মই কিছুদিনৰ পৰা নিয়মিতভাৱে চাইকেল চলোৱা নাই গতিকে বাটৰ বেছিভাগ সময় বাইকখন ঠেলি দি কটালোঁ৷ মই যদিও সেইটোত ঠিকেই আছো – সেইটো আছিল প্ৰথম দিন আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল মই বন্ধ কৰা নাছিলো! মোৰ চাইকেল ট্যুৰিং ৰোল অন।
পডগোৰিকাৰ পৰা ওলাই আহি দৃশ্যটো আছিল উশাহ লোৱাৰ দৰে। চহৰখনলৈ তললৈ চাই, আৰু পিছলৈ পাহাৰ আৰু পানীৰ সিপাৰে আৰু বগা টুপিযুক্ত পাহাৰবোৰ চাবলৈ চাই, দৃশ্যবোৰ নিখুঁত ৰিজ’লিউচনত ৰঙেৰে তিতি থকা চিত্ৰৰ দৰে আছিল।
বৰষুণ হ’বলৈ ধৰাৰ লগে লগে মই চেটিংজেত গুটিয়াই পৰিলোঁ। পুৰণি ৰাজধানীখন চিত্ৰময় আৰু সংস্কৃতিবান, নতুন ৰাজধানীৰ দৰে কোনো আধা সমাপ্ত অট্টালিকা নাই আৰু টোপাল টোপাল টোপাল টোপাল হোৱাৰ পিছতো পথচাৰীৰ প্ৰচুৰ পৰিমাণে ওলাই আহিছে।
কফি আৰু খাবলৈ এটা কামোৰ খাই মই ৰজাৰ ৰাজপ্ৰসাদলৈ গ’লোঁ নিকোলা। বন্ধ হ’বলৈ আধা ঘণ্টা সময় থকাৰ সময়তে মই হাঁহি এটা মাৰি বিনামূলীয়াকৈ ভৰ্তিৰ পথত সোমালোঁ, এই বিশাল অতিৰিক্ত ঘৰটোৰ কোঠাবোৰত দৌৰি ফুৰা দুষ্ট শিশুৰ দৰে অনুভৱ কৰিলোঁ, এটেণ্ডেণ্টে মোক বিচাৰি নোপোৱালৈকে ফটো উঠিলোঁ আৰু ফটো লোৱাৰ অনুমতি নাই বুলি কোৱালৈকে৷ তাৰ পিছত তাই মোৰ লগত বন্ধুত্বপূৰ্ণভাৱে খোজ কাঢ়ি গ’ল, বিচক্ষণতাৰে মোক বাহিৰলৈ লৈ গ’ল!
লা ভেচিয়া কাছা
বাসৰ বাবে ধন নিদিয়াৰ উদ্দেশ্য থকাৰ পিছতো মই লা ভেচিয়া কাছাত এটা কোঠা বুকিং কৰিলোঁ। প্ৰি-এৰেঞ্জড কাউচচাৰ্ফিং অবিহনে, মোৰ পৰা ধূলিময় আৰু ভাগৰুৱাপ্ৰথম দিনটো ৰাস্তাত, আৰু বৰফৰ বৰষুণত, মোৰ প্ৰিয় মণ্টেনেগ্ৰিন বন্ধু জানাৰ বুদ্ধিমান জোৰত মই এই কথাত সন্মত হ'লোঁ যে মোৰ প্ৰথম ৰাতিৰ কেম্পিঙৰ বাবে পৰিস্থিতি আদৰ্শ নহয়।
এটা ৰাতি মাত্ৰ ১৭ ইউৰোত চিংগল ৰুম, মই ভাবো চহৰৰ আটাইতকৈ কম খৰচী ৰুমটো পাইছো! ই নিশ্চিতভাৱে আটাইতকৈ মনোমোহা আছিল।
লা ভেচিয়া কাছাৰ অৰ্থ হ’ল পুৰণি ঘৰ, আৰু ই ৰজা নিকোলাৰ সময়ৰ পৰা বাকী থকা চেটিংজেৰ অন্যতম ঘৰ। হোটেল ডট কমে ইয়াক মাত্ৰ দুটা তাৰকা দিয়ে, যিটো হয়তো তলৰ মহলাৰ শ্বেয়াৰ কৰা বাথৰুমৰ বাবেই হ'ব পাৰে।
মই ইয়াক বিচনা, ডাইনিং টেবুল, ৰাইটিং ডেস্কৰ সৈতে আৰামদায়কভাৱে সজ্জিত বিশাল কোঠাটোৰ বাবে দুটা তাৰকা আৰু পাঁচটা হৃদয় দিম ৷ কফি আৰু ব্ৰেকফাষ্ট, এটা কোমল ড্ৰেছিং-গাউন আৰু এখন ধুনীয়া বাগিচাই ইয়াক অতিৰিক্ত বিশেষ কৰি তুলিছিল। ব্যৱসায়টো এগৰাকী মাক আৰু পুত্ৰই চলাই আছে, ইটালীয় মোৰ বিশ্বাস। মই হৃদস্পন্দনত পৰামৰ্শ দিম।
জানাৰ বন্ধুৱে মোক চেটিনজেৰ পৰা ওলাই অহাৰ সৰ্বোত্তম পথটোৰে মোক নিৰ্দেশনা দিবলৈ সন্ধিয়াৰ পিছত লগ পাইছিল। তেওঁ মোৰ ভাষাৰ বিষয়ে যিমানখিনি কথা কৈছিলো সিমানেই কৈছিল, কিন্তু গুগল ট্ৰেন্সলেটৰ সহায়ত আৰু বহুত হাঁহিৰ সহায়ত আমি মোক বাট দেখুৱাবলৈ গাড়ী চলাই যোৱাৰ সময়ত দুঃসাহসিক অভিযানৰ কাহিনী শ্বেয়াৰ কৰিলোঁ।
দ্বিতীয় দিন – ক সুন্দৰ, ভয়ংকৰ পথ
মোৰ সৈতে এটা আগতীয়া আৰম্ভণিপ্লাষ্টিকত মেৰিয়াই থোৱা গিয়াৰ, আকৌ মই বাইকখন চলাই আৰু অধিক পাহাৰৰ ওপৰলৈ উঠিলোঁ। ঢালত বৰফ ওলাবলৈ ধৰিলে আৰু বতাহ লক্ষণীয়ভাৱে ক্ৰিস্পাৰ হৈ পৰিল।
মই মোৰ লেহেমীয়া, স্থিৰ গতিৰে অধ্যৱসায়ৰ ছন্দ এটাক পৰাস্ত কৰিবলৈ দিলোঁ কাৰণ মই সন্দেহ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলো যে এইটো হৈছিল নেকি আৰম্ভণিৰ বাবে সৰ্বোত্তম পথ – ইমান হেলনীয়া।
ৰাতিপুৱা প্ৰায় ১১ বজাত মই এই কোটৰ পাহাৰীয়া পথটোৰ চূড়ান্ত শৃংগটোৰ ওপৰত উপনীত হ'লোঁ। তাৰ পাছত উপত্যকাৰ, চাৰিওফালে বৰফ আৰু পাইন গছেৰে আবৃত পাহাৰ আৰু ইয়াৰ সিপাৰৰ কোটৰ উপসাগৰৰ এক গৌৰৱময় দৃশ্য দেখা গ’ল। সেই মুহূৰ্ততে প্ৰতিটো বিষ আৰু প্ৰতিটো ঠেলাৰ মূল্য আছিল।
ইয়াত বাইক ভ্ৰমণৰ সম্পূৰ্ণ ব্লগ পোষ্টটো পঢ়ক: কোটৰ মাউণ্টেন ৰোডত বাইকিং কৰা
তৃতীয় দিন – ৰিছান আৰু বে অৱ কোটৰ
গোৰানে মোৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰা এটা কাহিনী মোৰ বিশেষ ভাল লাগিল।
এবাৰ এজন বুঢ়া আৰু এজন যুৱক আছিল। বুঢ়াজনে ডেকাজনক ক’লে, এই ঠাইলৈ যাওক আৰু আপুনি পৃথিৱীৰ সকলো সৌন্দৰ্য্য দেখিব। কিন্তু ইয়াত এই চামুচখন লৈ মই পানী ভৰাই দিওঁ, আৰু সাৱধান হওক যাতে ইয়াক ছিটিকি নাযায়। ডেকাজনে চামুচখন লৈ সেই ঠাইলৈ লৈ গ’ল আৰু পৃথিৱীৰ সৌন্দৰ্য্যত ইমানেই বুটলি গ’ল যে চামুচখনৰ কথা পাহৰি গ’ল, পানীখিনি ছিটিকি পেলালে। তেওঁ ক্ষমা বিচাৰি বুঢ়াৰ ওচৰলৈ উভতি গ’ল, আৰু বুঢ়াজনে কচৰৎটো আওৰাই ক’লে। আকৌ ডেকাজন সেই ঠাইলৈ গ’ল, এইবাৰ চামুচখনৰ প্ৰতি ইমানেই গুৰুত্ব দিলে যে তেওঁ একেবাৰেই কোনো ধৰণৰ সৌন্দৰ্য্য দেখা নাপালে। সি গৌৰৱেৰে উভতি আহিলপানীৰে ভৰা চামুচখন। বুঢ়াজন এতিয়াও সন্তুষ্ট হোৱা নাছিল৷ পানীৰে ভৰা চামুচখন লৈ পুনৰ পঠাই দিলে। এইবাৰ যুৱকজনে পৃথিৱীৰ সকলো সৌন্দৰ্য্য উপভোগ কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল, একে সময়তে মাত্ৰ যথেষ্ট মনোযোগ বজাই ৰাখিলে যাতে চামুচৰ পৰা পানী ছিটিকি নাযায়। শেষত যেতিয়া তেওঁ উভতি আহিল তেতিয়া বুঢ়াজন সন্তুষ্ট হ’ল।
মই কাহিনীটো ভাল পাওঁ – ভ্ৰমণ (আৰু সাধাৰণতে জীৱনটো জীয়াই থকা)টোৱেই হৈছে আনন্দ আৰু মনোযোগৰ মাজত সেই ভাৰসাম্য বিচাৰি উলিওৱা।
সম্পূৰ্ণ বাইক ভ্ৰমণ পঢ়ক ব্লগ ইয়াত: চাইকেল ভ্ৰমণ ৰিছান
৪ৰ্থ দিন – কোটৰলৈ পিছুৱাই যোৱা
ৰাতিপুৱাৰ এলেহুৱা টোপনিৰ পিছত মই মোৰ বহুত লঘু ভৰিৰে চালিত মেচিনটোত উঠি ১৭ কিলোমিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰ চিত্ৰময় উপসাগৰখনৰ কাষেৰে উৰিলোঁ কোটৰলৈ উভতি যোৱা পথ। এইবাৰ মই তাইক চহৰৰ পেৰাষ্ট ফালে বান্ধি দিলোঁ, পুৰণি চহৰখনৰ গেটবোৰ পোৱাৰ ঠিক আগতে।
পিছফালৰ পাহাৰটোৰ ওপৰলৈ কেইবাটাও চিৰি আৰু পথ জিগজেগ কৰি উঠিছে পুৰণি চহৰখনক প্ৰাচীন চেণ্ট জন দুৰ্গৰ ধ্বংসাৱশেষকে ধৰি কেইবাটাও অট্টালিকাত উপনীত হ'বলৈ।
See_also: বাইকিং পেচিফিক ক'ষ্ট হাইৱে – পেচিফিক ক'ষ্ট ৰুট চাইকেল চলোৱা ভ্ৰমণৰ টিপছ আৰু ব্লগইয়াত সম্পূৰ্ণ বাইক ভ্ৰমণৰ ব্লগটো পঢ়ক: কোটৰলৈ বাইকিং
৫ম দিন – ডাব্ৰ'ভনিকত জিৰণি লোৱা
আজি গোৰানৰ জন্মদিন আছিল, গতিকে তেওঁ ৰাতিপুৱা ৭ বজাত আহি মোক তুলি লৈ উপকূলৰ কাষেৰে ডাব্ৰ’ভনিকৰ ফালে ৰাওনা হ’ল। বাটত আমি এখন সৰু পুৰণি গাঁৱৰ মাজেৰে বৈ গৈ এখন পাৰ্ক পালোঁ, লুকাই থকা খোজকাঢ়ি যোৱা পথ এটাৰে নামি মই দেখা আটাইতকৈ ধুনীয়া সৰু বগা শিলৰ বিলখনত নামিলোঁ৷
গোৰানে জানি গৌৰৱ কৰে৷অঞ্চলটোৰ সকলোবোৰ গোপনীয়তা, ক'ৰ পৰা খাব লাগে, ক'ত সাঁতুৰিব লাগে আৰু ক'ত আটাইতকৈ ধুনীয়া মহিলাসকল আছে। এইটো আছিল তেওঁৰ সৰু বাল্কন জন্মদিন উদযাপন। আমি ক্ৰ’ৱেচিয়াৰ ডাব্ৰ’ভনিক আৰু বছনিয়াৰ ট্ৰেবিঞ্জে দুয়োখন দেশ ভ্ৰমণ কৰিম। (এইটো মোৰ ভ্ৰমণৰ এটা নন-বাইক দিন আছিল।)
ইয়াত এটা পোষ্ট পঢ়ক – ডাব্ৰভনিকৰ বাহিৰত কেম্পিং
ষষ্ঠ দিন – মিকুলিচিত মাৰ্কোক লগ পোৱা
ইতিমধ্যে মই... মোৰ শক্তি আৰু ষ্টেমিনাৰ উন্নতি লক্ষ্য কৰিলোঁ, আগৰ তুলনাত অধিক পাহাৰত উঠিলোঁ আৰু বহুত বেছি দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰিলোঁ। পাহাৰৰ অভাৱেও সহায় কৰিছে!
ক্ৰ'ৱেচিয়া নিশ্চয় সুন্দৰ দেশৰ বাবে গোপন ক'ড। ফুল আৰু ফাৰ্ম হাউচ, নীলা আকাশ আৰু সকলোতে সেউজীয়া, টাম্বলিং বগা শিল আৰু বনৰীয়া ফুলে পথৰ কাষৰ মাটিৰ প্ৰতিটো টুকুৰাৰ বাগিচা বনাইছে।
মই আশা কৰি আছিলো যে এইটো মোৰ প্ৰথম নিশাৰ কেম্পিং কৰিম, আৰু প্ৰায় ৩ বজাৰ ভিতৰত হ'ল ক্ৰ'ৱেচিয়াৰ মিকুলিচিৰ মাৰ্কোৰ মাখিৰ বজাৰত মোৰ তম্বু স্থাপনৰ অনুমতি বিচাৰি ফাৰ্ম হাউচ বা গীৰ্জাত বিচাৰিম নেকি বুলি বিবেচনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ জীৱনৰ বেছিভাগ সময় কানাডাত কটায়, শৰণাৰ্থী হিচাপে ক্ৰ'ৱেচিয়াৰ পৰা পলায়ন কৰে। বাজেটত তেওঁ পৃথিৱী ভ্ৰমণ কৰিছে৷ এতিয়া ৭০ বছৰ বয়সত তেওঁ পৃথিৱীখনক তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিবলৈ দিয়ে।
পেছাত এজন চিত্ৰশিল্পী, তেওঁ এজন আইডিয়াছ মানুহ যাৰ ঘৰ আৰু চোতাল হৈছে উদ্ধাৰ কৰা সামগ্ৰী আৰু উদ্ভাৱনীমূলক প্ৰকল্পৰ সংকলন। মোক যিটোৱে আকৰ্ষণ কৰিছিল সেয়া আছিল “ডব্লিউ. শ্বাৱাৰ – টুজ” আৰু গছত ওলমি থকা পুৰণি চাইকেলখন। Warmshowers.org হৈছে Couchsurfing
